B  I  B  L  I  O  T  H  E  C  A    A  U  G  U  S  T  A  N  A
           
  Archipoetae
carmina
     
   


C a r m e n   V I I
(X Watenphul/Krefeld)

________________________________


Estuans intrinsecus       ira vehementi
In amaritudine       loquor mee menti:
Factus de materia       levis elementi
Folio sum similis,       de quo ludunt venti.
2.
5
Cum sit enim proprium       viro sapienti
Supra petram ponere       sedem fundamenti,
Stultus ego conparor       fluvio labenti
Sub eodem aere       nunquam permanenti.
3.
Feror ego veluti       sine nauta navis,
10
Ut per vias aeris       vaga fertur avis.
Non me tenent vincula,       non me tenet clavis,
Quero mei similes       et adiungor pravis.
4.
Michi cordis gravitas       res videtur gravis,
Iocus est amabilis       dulciorque favis.
15
Quidquid Venus imperat,       labor est suavis,
Que nunquam in cordibus       habitat ignavis.
5.
Via lata gradior       more iuventutis,
Inplico me viciis       inmemor virtutis,
Voluptatis avidus       magis quam salutis,
20
Mortuus in anima       curam gero cutis.
6.
Presul discretissime,       veniam te precor:
Morte bona morior,       dulci nece necor,
Meum pectus sauciat       puellarum decor,
Et quas tactu nequeo,       saltem corde mecor.
7.
25
Res est arduissima       vincere naturam,
In aspectu virginis       mentem esse puram;
Iuvenes non possumus       legem sequi duram
Leviumque corporum       non habere curam.
8.
Quis in igne positus       igne non uratur?
30
Quis Papie demorans       castus habeatur,
Ubi Venus digito       iuvenes venatur,
Oculis illaqueat,       facie predatur?
9.
Si ponas Ypolitum       hodie Papie,
Non erit Ypolitus       in sequenti die:
35
Veneris in thalamos       ducunt omnes vie,
Non est in tot turribus       turris Alethie.
10.
Secundo redarguor       eciam de ludo,
Sed cum ludus corpore       me dimittit nudo,
Frigidus exterius,       mentis estu sudo,
40
Tunc versus et carmina       meliora cudo.
11.
Tercio capitulo       memoro tabernam,
Illam nullo tempore       sprevi neque spernam,
Donec sanctos angelos       venientes cernam
Cantantes pro mortuis       «Requiem eternam».
12.
40
Meum est propositum       in taberna mori,
Ut sint vina proxima       morientis ori.
Tunc cantabunt lecius       angelorum chori:
«Sit Deus propicius       huic potatori!»
13.
Poculis accenditur       animi lucerna,
50
Cor inbutum nectare       volat ad superna.
Michi sapit dulcius       vinum de taberna,
Quam quod aqua miscuit       presulis pincerna.
14.
Loca vitant publica       quidam poetarum
Et secretas eligunt       sedes latebrarum,
55
Student, instant, vigilant       nec laborant parum
Et vix tandem reddere       possunt opus clarum.
15.
Ieiunant et abstinent       poetarum chori,
Vitant rixas publicas       et tumultus fori
Et, ut opus faciant,       quod non possint mori,
60
Moriuntur studio       subditi labori.
16.
Unicuique proprium       dat Natura munus:
Ego nunquam potui       scribere ieiunus,
Me ieiunum vincere       posset puer unus.
Sitim et ieiunium       odi quasi funus.
17.
65
Unicuique proprium       dat Natura donum.
Ego versus faciens       bibo vinum bonum
Et quod habent purius       dolia cauponum;
Tale vinum generat       copiam sermonum.
18.
Tales versus iacio,       quale vinum bibo,
70
Nichil possum facere       nisi sumpto cibo,
Nichil valent penitus,       que ieiunus scribo.
Nasonem post calices       carmine preibo.
19.
Michi nunquam spiritus       poetrie datur,
Nisi prius fuerit       venter bene satur.
75
Dum in arce cerebri       Bachus dominatur,
In me Phebus irruit       et miranda fatur.
20.
Ecce mee proditor       pravitatis fui,
De qua me redarguunt       servientes tui.
Sed eorum nullus est       accusator sui,
80
Quamvis velint ludere       seculoque frui.
21.
Iam nunc in presencia       presulis beati
Secundum Dominici       regulam mandati
Mittat in me lapidem       neque parcat vati,
Cuius non est animus       conscius peccati!
22.
85
Sum locutus contra me,       quidquid de me novi,
Et virus evomui,       quod tam diu fovi.
Vita vetus displicet,       mores placent novi;
Homo videt faciem,       sed cor patet Iovi.
23.
Iam virtutes diligo,       viciis irascor,
90
Renovatus animo       spiritu renascor;
Quasi modo genitus       novo lacte pascor,
Ne sit meum amplius       vanitatis vas cor.
24.
Electe Colonie,       parce penitenti,
Fac misericordiam       veniam petenti
95
Et da penitenciam       culpam confitenti!
Feram, quidquid iusseris,       animo libenti.
25.
Parcit enim subditis       leo rex ferarum
Et est erga subditos       inmemor irarum,
Et vos idem facite,       principes terrarum!
100
Quod caret dulcedine,       nimis est amarum.