Carmina miscellanea

Liber IV

――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――――

I.   epitaphium Eumeri episcopi

II.   epitaphium s. Gregori

III.   epitaphium s. Tetrici episcopi

IV.   epitaphium s. Galli episcopi

V.   epitaphium Roriciorum episcoporum

VI.   epitaphium Exoci episcopi

VII.   epitaphium Chaletrici episcopi

VIII.   epitaphium Cronopi episcopi

IX.   epitaphium Leonti episcopi anterioris

X.   epitaphium Leonti episcopi sequentis

XI.   epitaphium Victoriani abbatis

XII.   epitaphium Hilari presbyteri

XIII.   epitaphium Servilionis presbyteri

XIV.   epitaphium Praesidi

XV.   epitaphium Bobolini diaconi

XVI.   epitaphium Attici

XVII.   epitaphium Arcadi iuvenis

XVIII.   epitaphium Basili

XIX.   epitaphium Arachari

XX.   epitaphium Brumachi

XXI.   epitaphium Avoli

XXII.   epitaphium Innocentum

XXIII.   epitaphium Iuliani

XXIV.   epitaphium Orienti

XXV.   epitaphium Theudechildae reginae

XXVI.   epitaphium Vilithutae

XXVII.   epitaphium Eufrasiae

XXVIII.   epitaphium Eusebiae

―――――――

II

Epitaphium domni Gregori episcopi

civitatis Lingonicae

Postquam sidereus disrupit Tartara princeps,

sub pedibus iusti, mors inimica, iaces.

hoc veneranda sacri testatur vita Gregori,

qui modo post tumulos intrat honore polos.

5

nobilis antiqua decurrens prole parentum,

nobilior gestis nunc super astra manet.

arbiter ante ferox, dehinc pius ipse sacerdos

quos domuit iudex fovit amore patris.

triginta et geminos pie rexit ovile per annos

10

et grege de Christi gaudia pastor habet.

si quaeras meritum, produnt miracula rcrum,

per quem debilibus fertur amica salus.

VI

Epitaphium Exoci episcopi

civitatis Limovecinae

Quamvis pontificem premeret tremebunda senectus,

attamen haec voluit plebs superesse patrem;

aut si naturae mutari debita possent,

pro pastore suo grex properasset iter.

5

sed quia non licuit, populum spes consulat illa,

quod hunc pro meritis vexit ad astra fides.

inmaculata deo conservans membra pudore

Exocius meruit iam sine fine diem,

pectore sub cuius regnans patientia victrix

10

fluctibus in tantis anchora sensus erat.

felle carens animus, placida dulcedine pastus,

nesciit offensis ira referre vices.

templorum cultor, recreans modulamine cives

vulneribus patriae fida medella fuit.

15

qui tria lustra gerens in pontificatus honore

pergit ad antiquos plebe gemente patres.

non decet hunc igitur vacuis deflere querellis,

post tenebras mundi quem tenet aula poli.

XII

Epitaphium Hilari presbyteri

Omnes una manet sors inreparabilis horae,

cum venit extremus lege trahente dies.

sic furit ira necis neque nos fugit orbita mortis;

pulvere facta caro est, non nisi pulvis erit.

5

haec tamen insignes animas spes non vacua pascit,

quod qui digna gerit de nece nulla timet.

hoc iacet in tumulo venerandus Hilarius actu,

corpore qui terras et tenet astra fide,

vir bonus, egregia de nobilitate refulgens,

10

inter honoratos germinis altus apex.

conubio iunctus simili, sed coniuge rapta,

stans in amore dei, non fuit alter amor.

utilis in propriis, doctus moderamine legis,

cuius iudicium pondere libra fuit,

15

iustitiam tribuens populis examine recto:

vendita res pretio non fuit ulla suo.

funeris officio lacrimans Euantia caro

contulit haec genero membra sepulchra suo.