| |
|
-
- l i d e r
ikh bin geven amol a yingling
in kafe
shlanke shifn
antrakht
mayn shtam redt
sheyne verter fun marmor un gold
in tunkeln tsimer
di goldene pave
maris tfile
mari un der prister
mit halb farmakhte oygn
shiker fun bitern emes
a froy zogt
- ____________________________________________________
- di goldene pave
- iz di goldene pave gefloygn, gefloygn.
un di nakht hot geefnet di goldene oygn,
likhtiker mayner, shlof ayn.
di nakht hot geefnet di goldene oygn,
bin ikh fidl gevorn un du der boygn,
umruiker mayner, shlof ayn.
bin ikh fidl gevorn un du der boygn,
un doz glik iber undz hot farlibt zikh geboygn,
tsertlekher mayner, shlof ayn.
un dos glik iber undz hot farlibt zikh geboygn,
gelozt undz aleyn un farfloygn, farfloygn,
troyeriker mayner, shlof ayn.
די
גאָלדענע
פּאַװע
איז די
גאָלדענע
פּאַװע
געפֿלױגן,
געפֿלױגן.
און די נאַכט
האָט
געעפֿנעט די
גאָלדענע
אױגן,
ליכטיקער
מײַנער, שלאָף
אײַן.
די
נאַכט האָט
געעפֿנעט די
גאָלדענע
אױגן,
בין איך
פֿידל
געװאָרן און
דו דער בױגן,
אומרויִקער
מײַנער, שלאָף
אײַן.
בין איך
פֿידל
געװאָרן און
דו דער בױגן,
און דאָז גליק
איבער אונדז
האָט
פֿאַרליבט
זיך געבױגן,
צערטלעכער
מײַנער, שלאָף
אײַן.
און
דאָס גליק
איבער אונדז
האָט
פֿאַרליבט
זיך געבױגן,
געלאָזט
אונדז אַלײן
און
פֿאַרפֿלױגן,
פֿאַרפֿלױגן,
טרױעריקער
מײַנער, שלאָף
אײַן.
- mit halb farmakhte oygn
- zitsndik bam tish in groyen zal,
foyl un umruik zikh viklendik in shal,
kuk ikh den af dir?
ruf dikh den tsu mir?
nor royter iz mayn moyl atsind,
un di halb farmakhte oygn
mit a roykh fartsoygn.
nor farfleytst bin ikh fun roysh un likht,
un dayn gezikht ze ikh durkh nepl un flam,
un af di lipn iz sharf der tam
fun zun un vint.
nor ikh tsi zikh aruf mit farshtiktn geshrey,
ikh vaks flaterndik, fiberdik azoy {azey},
un dos vaksn tut vey.
farrukt in vinkl fun dem groyen zal,
in di lange flamendike faldn fun shal,
kuk ikh den af dir?
ruf dikh den tsu mir?
nor ikh hob veytiklekh, un tif, un blind
mit halb farmakhte oygn
dikh ayngezoygn.
מיט האַלב
פֿאַרמאַכטע
אױגן
זיצנדיק
באַם טיש אין
גרױען זאַל,
פֿױל און
אומרויִק זיך
װיקלענדיק
אין שאַל,
קוק
איך דען אױף
דיר?
רוף דיך
דען צו מיר?
אור רױטער איז
מײַן מױל
אַצינד,
און
די האַלב
פֿאַרמאַכטע
אױגן
מיט אַ
רױך
פֿאַרצױגן.
נאָר
פֿאַרפֿלײצט
בין איך פֿון
רױש און ליכט,
און דײַן
געזיכט זע איך
דורך נעפּל
און פֿלאַם,
און אױף די
ליפּן איז
שאַרף דער טעם
פֿון זון און
װינט.
נאָר
איך צי זיך
אַרױף מיט
פֿאַרשטיקטן
געשרײ,
איך
װאַקס
פֿלאַטערנדיק,
פֿיבערדיק
אַזױ {אַזײ},
און דאָס
װאַקסן טוט װײ.
פֿאַררוקט
אין װינקל
פֿון דעם
גרױען זאַל,
אין די לאַנגע
פֿלאַמענדיקע
פֿאַלדן פֿון
שאַל,
קוק איך
דען אױף דיר?
רוף דיך דען צו
מיר?
נאָר איך
האָב
װײטיקלעך, און
טיף, און בלינד
מיט האַלב
פֿאַרמאַכטע
אױגן
דיך
אײַנגעזױגן.
|
|