| |
ספר דניאל
דז איז די ואורריד
ואון גשיכֿט דניאל
1
װאל דעם װײזן מענשן, דער זײן ענד װאל קון בדענקן,
גו ית װערט אין בענשן, װען ער ואון גאטעז דינשט ניט טוט װענקן,
או′נ לאשט זיך ניט איר מכֿין, די גשיכֿט אין דיזר װעלט,
או′נ בשטיט אין זײנן זכֿין, או′נ זײן ורומקײט ער ביהעלט.
2
זײן הערץ טוט ער קערין, אל צײט ורוא או′נ שפוט,
או′נ דינט גאט דעם הערין דער די וועלט בישפֿן הוט.
װען עש שון ניט גיט נוך זײנם װילן זול ער דוך ניט ור צגין,
גו ית זײן לייד װערט שטילן, זײן גינאד איש צו אלן טאגין.
3
זיין קנעכֿטנ לושט ער ניט וער דערבן, די איר הופֿנונג צו אים הון,
ווען זי זיין גינאד ווערבן, לושט ער זי ניט אונטר גון.
מן מג וואל אים ור טרויאן, או′נ זיינר גוטהייט גרוס,
עז הוט נימנט גרויאן, דער זיך אן אין וער לוס.
4
ער הילפֿט זו אלין זייטן, וואו מאן זיך אלש גוטש הוט וער וועגין,
אין ורידן או′נ אין שטרייטן, זיין גינאד וואש ניא גלעגן.
די הפֿרטיגן מכֿט ער נידר, קיין גיוולט ניט העלפֿן קן,
דען ארמן העלפֿט ער ווידר, דש זי זיצן אובן אן.
5
דש זולט איר עבן מערקין, או′נ דרוף געבן אכֿט,
הערט ואון זיינן וואונדר ווערקן, דרום דש ביכֿלן אישט גמכֿט.
דש הב איך אין טויטשן גשריבן אויש דעם עברי הב איכֿש גיברוכֿט,
ויל ווייל או′נ צייט הב איך דרוף גידוכֿט.
6
דא אינן ווערט איר הערין וויא עש דען ורומן איש גנגאן,
דא זי צו בכֿל אים גלות ווארדן גיואנגן,
דניאל או′נ זיין גזעלין די ווייזן או′נ ורומן.
צא ווערט איר טון דער גלייכֿן או′נ אינן נוך קומן.
7
די יונגן זולן לערנן דש ווערן זי וואל בהלטן,
דש זיא מיט ערן לעבן או′נ מיט ווייסהייט אלטן.
ווש מן הערט אין דער יוגנט דש ווירט ניט ורלארן,
צויכֿט או′נ ורוימקייט שטעט אז וואל אז וער טויזנט
יארן.
8
דש בויכֿלן היישט דניאל דער וואש ורום או′נ וואל גיטון.
וויא דער טויטש שמואל הוט עש ווייז או′נ דאן,
זא מג מן עש זינגן וועלכֿיר זינגן קאן.
גו ית לוש אונש גלינגן נון היבט דש בויכֿלן אן.
ענד דער וארריד.
|