Ἀνθολογία Παλατινή

15. Σύμμικτα

______________________________________________________________________

30.

ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ

Εἰς Παῦλον μοναχόν

Σῶμα μέν, οὐκ ἀρετὴν ὅδε τύμβος νέρθε κέκευθε

κεδνοῦ Παύλοιο· ὥστε γὰρ ἠελίου

τοῦδέ γ᾽ ἀπαστράπτουσιν ἀριπρεπέες λόγοι αἴγληι,

ἠδ᾽ ἀρετῆς κάματοι εὖχος ἔχουσι μέγα.

5

εἴκοσιν ἐς λυκάβαντας ἰδὲ τρισὶν ἤρκεσε γαίηι,

ζήσας δ᾽ αὖ λογικῶς ἐσθλὸν ἔδεκτο τέλος.