Μέλη

Βιβλίον αʹ

Ὕμνοι

___________________________________________________

Textus: Treu/Snell

D. 1+4, L.-P. 307/1a+328

Hephaest. Ench. 14, 3 (p. 44 sq. Consbruch)

Hephaest. Ench. 7, 8 (p. 24 Consbruch)

Εἰς Ἀπόλλωνα

Ὦναξ Ἄπολλον, παῖ μεγάλω Δίος,

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

καί τις ἐπ᾽ ἐσχατίαισιν οἴκεις

――――――

Textus: Treu

D. 72b, L.-P. 307/1b

Plut. de mus. 14

οὐ μόνη δὲ κιθάρα Ἀπόλλωνος, ἀλλὰ καὶ αὐλητικῆς καὶ κιθαριστικῆς εὑρετὴς ὁ θεός. δῆλον δ' ἐκ τῶν χορῶν καὶ τῶν θυσιῶν ἃς προσῆγον μετ' αὐλῶν τῶι θεῶι, καθάπερ ἄλλοι τε καὶ Ἀλκαῖος ἔν τινι τῶν ὕμνων ἱστορεῖ.

――――――

Textus: Lobel-Page/Treu

D. 72d, L.-P. 307/1d

Strab. VIII, 7, 5 (II 206 Kramer)

Paus. X 8, 10

γάνος Τριτάας

ἤκουσα δὲ καὶ ἄλλο τοιόνδε, το ὕδωρ τῆι Κασταλίαι, ποταμοῦ δῶρον εἶναι τοῦ Κηφισοῦ. τοῦτο ἐποίησε καὶ Ἀλκαῖος ἐν προοιμίωι τῶι ἐς Ἀπόλλωνα.

――――――

Textus: Treu

D. 72c, L.-P. 307/1c

Himer. Orat. XIV 10-11

ἐθέλω δὲ ὑμῖν καὶ Ἀλκαίου τινὰ λόγον εἰπεῖν, ὃν ἐκεῖνος ἦισεν ἐν μέλεσι παιᾶνα γράφων Ἀπόλλωνι ...

ὅτε Ἀπόλλων ἐγένετο, κοσμήσας αὐτὸν ὁ Ζεὺς μίτραι τε χρυσῆι καὶ λύραι δούς τε ἐπί τούτοις ἅρμα ἐλαύνειν· κύκνοι δὲ ἦσαν το ἅρμα· εἰς Δελφοὺς πέμπει καὶ Κασταλίας νάματα, ἐκεῖθεν προφητεύ<σ>οντα δίκην καὶ θέμιν τοῖς Ἕλλησιν. ὁ δὲ ἐπιβὰς ἐπὶ τῶν ἁρμάτων ἐφῆκε τοὺς κύκνους ἐς Ὑπερβορέους πέτεσθαι. Δελφοὶ μὲν οὖν, ὡς ἤισθοντο, παιᾶνα συνθέντες καὶ μέλος καὶ χοροὺς ἠϊθέων περὶ τὸν τρίποδα στήσαντες, ἐκάλουν τὸν θεὸν ἐξ Ὑπερβορέων ἐλθεῖν· ὁ δὲ ἔτος ὅλον παρὰ τοῖς ἐκεῖ θεμιστεύσας ἀνθρώποις, ἐπειδὴ καιρὸν ἐνόμιζε καὶ τοὺς Δελφικοὺς ἠχῆσαι τρίποδας, αὖθις κελεύει τοῖς κύκνοις ἐξ Ὑπερβορέων ἀφίπτασθαι.

ἦν μὲν οὖν θέρος καὶ τοῦ θέρους τὸ μέσον αὐτὸ ὅτε ἐξ Ὑπερβορέων Ἀλκαῖος ἄγει τὸν Ἀπόλλωνα, ὅθεν δὴ θέρους ἐκλάμποντος καὶ ἐπιδημοῦντος Ἀπόλλωνος θερινόν τι καὶ ἡ λύρα περὶ τὸν θεὸν ἁβρύνεται· ἄιδουσι μὲν ἀηδόνες αὐτῶι ὁποῖον εἰκὸς ἆισαι παρ' Ἀλκαίωι τὰς ὄρνιθας, ἄιδουσι δὲ καὶ χελιδόνες καὶ τέττιγγες οὐ τὴν ἑαυτῶν τύχην ἐν ἀνθρώποις ἀγγέλλουσαι, ἀλλὰ πάντα τὰ μέλη κατὰ θεοῦ φθεγγόμεναι. ῥεῖ καὶ ἀργυροῖς ἡ Κασταλία κατὰ ποίησιν νάμασι καὶ Κηφισσὸς μέγας αἴρεται πορφύρων τοῖς κύμασι, τὸν Ἐνιπέα τοῦ Ὁμήρου μιμούμενος. βιάζεται μὲν γὰρ Ἀλκαῖος ὁμοίως Ὁμήρωι ποιῆσαι καὶ ὕδωρ θεῶν ἐπιδημίαν αἰσθέσθαι δυνάμενον.

――――――

Textus: Snell

D. 2, L.-P. 308b

v. 1: Hephaest. Ench. 14, 1 (p. 43 sq. Consbruch)

v. 1-4: Choerobosc. 14 (p. 252, 8 sqq. Consbruch)

Εἰς Ἑρμῆν

Χαῖρε, Κυλλάνας ὀ μέδεις, σὲ γάρ μοι

θῦμος ὔμνην, τὸν κορύφαισ᾽ ἐν αὔταις

Μαῖα γέννατο Κρονίδαι μίγεισα

παμβασίληϊ.

――――――

Textus: Snell

D. 2A, L.-P. 390

Chrysipp. fr. 748 (Arn.) = Schol. Genav. in Il. Φ 483 (p. 210 Nicole)

Εἰς Ἄρτεμιν

†μὴ† φόνος κέχυται γυναίκων

――――――

Textus: Snell

D. 3, L.-P. 325

Strab. 9, 2, 29 (p. 411)

Εἰς Ἀθήναν

Ὤνασσ᾽ Ἀθανάα πολεμάδοκε,

ἄ ποι Κορωνήας μεδ[∪ ‒ ∪ ‒

ναύω πάροιθεν ἀμφι[βαίνηις

Κωραλίω ποτάμω πάρ ὄχθαις.

――――――

Textus: Snell

D. 5, L.-P. 310

Apollon. Dysc. de pron. 1, 106, 6 (Schneider)

Εἰς Δία

τὸ δ᾽ ἔργον ἀγήσαιτο τέα κόρα,

<Ζεῦ, . . .>

――――――

Textus: Snell

D. 8, L.-P. 327

Plut. amat. 20 (p. 765d-e)

Εἰς Ἔρωτα

∪  ‒  ∪  ‒  ∪  δεινότατον θέων,

<τὸν> γέννατ᾽ εὐπέδιλος Ἶρις

χρυσοκόμαι Ζεφύρωι μίγεισα.

――――――

Textus: Snell

D. 9, 9a-c, L.-P. 349

v. 1+2: Apollon. Dysc. de pron. 1, 76, 32 (Schneider)

v. 3: Prisc. inst. gramm. in: Gramm. Lat. II 277, 18 (Keil)

v. 4: Et. Magn. 225, 8

v. 5: Et. Gen. s. v. δυσί

Εἰς Διόνυσον

∪  ∪  ‒  ∪  ∪  ‒  ὤστε θέων μήδεν᾽ Ὀλυμπίων

λῦσαι ἄτερ Ϝέθεν ‒  ‒  ∪  ∪  ‒  ‒  ∪  ∪  ‒  ∪  ∪

∪  ∪  ‒   ὀ δ᾽ Ἄρευς φαῖσί κεν Ἄφαιστον ἄγνην βίαι.

∪  ∪  ‒  ∪  ∪  ‒  ‒  ∪  γέλαν δ᾽ ἀθάνατοι θέοι

∪  ∪  ‒  ∪  ∪  ‒  ‒  ∪  ∪  εἶς τῶν δυοκαιδέκων

――――――

Textus: Snell

D. 11, L.-P. 343

Hephaest. Ench. 10, 6 (p. 34 Consbruch)

Εἰς Νύμφας

Νύμφαι, ταῖς Δίος ἐξ αἰγιόχω φαῖσι τετυχμέναις,

――――――

Textus: Snell

D. 12, L.-P. 386

Hephaest. Ench. 10, 3 (p. 32 sq. Consbruch)

Εἰς Δία (?)

κόλπωι σ᾽ ἐδέξαντ᾽ ἄγναι Χάριτες Κρόνωι

――――――

Textus: Snell

D. 14, L.-P. 354

Eustath. in Dionys. perieg. 306 (= Geogr. Graeci min. 2, 271)

Εἰς Ἀχιλλέα

Ἀχίλλευς, ὀ τᾶς Σκυθίκας μέδεις,

――――――

Textus: Snell

D. 15, L.-P. 387

Hephaest. Ench. 10, 7 (p. 34 Consbruch)

Εἰς Αἴαντα

Κρονίδα βασίληος γένος Αἴαν τὸν ἄριστον πεδ᾽ Ἀχίλλεα,