Μῦθοι Αἰσώπειοι

___________________________________________________

207b.

Ἄλλως. Ἰκτῖνος καὶ Ὄφις.

(F. 352. C. 404.)

Ἰκτῖνος ὄφιν ἄνω πετάσας φέρει. Ὁ δὲ ἐπιστραφεὶς, καὶ δακὼν τοῦτον [αὖθις] εὐθὺς ἔκτεινεν. Ὁ δ᾿ ὄφις ἀνεβόα· «ἵνα τί ἄρα οὕτως αὐτὸς ἐμάνης, ὥστε τοὺς μηδὲν ὅλως ἠδικηκότας βλάπτειν ἐβούλου καὶ θάνατον προσάγειν; ὅμως πεπονθας ὃ ἐβούλου μοι πρᾶξαι.»

Ὅτι πλεονεξίαι τις προσέχων καὶ τοὺς ἀσθενεῖς ἀδικῶν, ἰσχυροτέροις ἐμπεσών ποτε, καὶ μὴ ἐλπίζων, ἐκτίσει ἃ πρότερον πεποίηκε κακά.