Aristophanes
ca. 447 - ca. 386 a. Chr. n.
Ἐκκλησιάζουσαι
Πρόλογος
|
|
___________________________________________________
|
|
Πραξαγόραὦ λαμπρὸν ὄμμα τοῦ τροχηλάτου λύχνουκάλλιστ᾽ ἐν εὐστόχοισιν ἐζητημένον·γονάς τε γὰρ σὰς καὶ τύχας δηλώσομεν·τροχῶι γὰρ ἐλαθεὶς κεραμικῆς ῥύμης ὕπο | |
5 | μυκτῆρσι λαμπρὰς ἡλίου τιμὰς ἔχεις·ὅμμα φλογὸς σημεῖα τὰ ξυγκείμενα.σοὶ γὰρ μόνωι δηλοῦμεν εἰκότως, ἐπεὶκἀν τοῖσι δωματίοισιν Ἀφροδίτης τρόπωνπειρωμέναισι πλησίον παραστατεῖς, |
10 | λορδουμένων τε σωμάτων ἐπιστάτηνὀφθαλμὸν οὐδεὶς τὸν σὸν ἐξείργει δόμων.μόνος δὲ μηρῶν εἰς ἀπορρήτους μυχοὺςλάμπεις ἀφεύων τὴν ἐπανθοῦσαν τρίχα·στοάς τε καρποῦ Βακχίου τε νάματος |
15 | πλήρεις ὑποιγνύσαισι συμπαραστατεῖς·καὶ ταῦτα συνδρῶν οὐ λαλεῖς τοῖς πλησίον.ἀνθ᾽ ὧν συνείσει καὶ τὰ νῦν βουλεύματαὅσα Σκίροις ἔδοξε ταῖς ἐμαῖς φίλαις.ἀλλ᾽ οὐδεμία πάρεστιν ἃς ἥκειν ἐχρῆν. |
20 | καίτοι πρὸς ὄρθρον γ᾽ ἐστίν· ἡ δ᾽ ἐκκλησίααὐτίκα μάλ᾽ ἔσται· καταλαβεῖν δ᾽ ἡμᾶς ἕδρας,ἃς Φυρόμαχός ποτ᾽ εἶπεν, εἰ μέμησθ᾽ ἔτι,δεῖ τὰς ἑτέρας πως κἀγκαθεζομένας λαθεῖν.τί δῆτ᾽ ἂν εἴη; πότερον οὐκ ἐρραμμένους |
25 | ἔχουσι τοὺς πώγωνας, οὓς εἴρητ᾽ ἔχειν;ἢ θαἰμάτια τἀνδρεῖα κλεψάσαις λαθεῖνἦν χαλεπὸν αὐταῖς; ἀλλ᾽ ὁρῶ τονδὶ λύχνονπροσιόντα. φέρε νυν ἐπαναχωρήσω πάλιν,μὴ καί τις ὢν ἀνὴρ ὁ προσιὼν τυγχάνηι.
Γυνὴ Α |
30 | ὥρα βαδίζειν, ὡς ὁ κῆρυξ ἀρτίωςἡμῶν προσιουσῶν δεύτερον κεκόκκυκεν.
Πραξαγόραἐγὼ δέ γ᾽ ὑμᾶς προσδοκῶσ᾽ ἠγρηγόρητὴν νύκτα πᾶσαν. ἀλλὰ φέρε τὴν γείτονατήνδ᾽ ἐκκαλέσωμαι θρυγονῶσα τὴν θύραν. |
35 | δεῖ γὰρ τὸν ἄνδρ᾽ αὐτῆς λαθεῖν.
Γυνὴ Βἤκουσά τοιὑποδουμένη τὸ κνῦμά σου τῶν δακτύλων,ἅτ᾽ οὐ καταδαρθοῦσ᾽. ὁ γὰρ ἀνὴρ, ὦ φιλτάτη,Σαλαμίνιος γάρ ἐστιν ὧι ξύνειμ᾽ ἐγώ,τὴν νύχθ᾽ ὅλην ἤλαυνέ μ᾽ ἐν τοῖς στρώμασιν, |
40 | ὥστ᾽ ἄρτι τουτὶ θοἰμάτιον αὐτοῦ ᾽λαβον.
Γυνὴ Ακαὶ μὴν ὁρῶ καὶ Κλειναρέτην καὶ Σωστράτηνπροσιοῦσαν ἤδη τήνδε καὶ Φιλαινέτην.
Πραξαγόραοὔκουν ἐπείξεσθ᾽; ὡς Γλύκη κατώμοσεντὴν ὑστάτην ἥκουσαν οἴνου τρεῖς χοᾶς |
45 | ἡμῶν ἀποτείσειν κἀρεβίνθων χοίνικα.
Γυνὴ Ατὴν Σμικυθίωνος δ᾽ οὐχ ὁρᾶις Μελιστίχηνσπεύδουσαν ἐν ταῖς ἐμβάσιν;
Πραξαγόρακαίτοι δοκεῖκατὰ σχολὴν παρὰ τἀνδρος ἐξελθεῖν μόνη.
Γυνὴ Ατὴν τοῦ καπήλου δ᾽ οὐχ ὁρᾶις Γευσιστράτην |
50 | ἔχουσαν ἐν τῆι δεξιᾶι τὴν λαμπάδα;
Γυνὴ Βκαὶ τὴν Φιλοδωρήτου τε καὶ Χαιρητάδουὁρῶ προσιούσας χἀτέρας πολλὰς πάνυγυναῖκας, ὅ τι πέρ ἐστ᾽ ὄφελος ἐν τῆι πόλει.
Γυνὴ Γκαὶ πάνυ ταλαιπώρως ἔγωγ᾽ ὦ φιλτάτη |
55 | ἐκδρᾶσα παρέδυν. ὁ γὰρ ἀνὴρ τὴν νύχθ᾽ ὅληνἔβηττε τριχίδων ἑσπέρας ἐμπλήμενος.
Πραξαγόρακάθησθε τοίνυν, ὡς ἂν ἀνέρωμαι τάδεὑμᾶς, ἐπειδὴ συλλελεγμένας ὁρῶ,ὅσα Σκίροις ἔδοξεν εἰ δεδράκατε.
Γυνὴ Α |
60 | ἔγωγε. πρῶτον μέν γ᾽ ἔχω τὰς μασχάλαςλόχμης δασυτέρας, καθάπερ ἦν ξυγκείμενον·ἔπειθ᾽ ὁπόθ᾽ ἀνὴρ εἰς ἀγορὰν οἴχοιτό μου,ἀλειψαμένη τὸ σῶμ᾽ ὅλον δι᾽ ἡμέραςἐχραινόμην ἑστῶσα πρὸς τὸν ἥλιον.
Γυνὴ Β |
65 | κἄγωγε· τὸ ξυρὸν δέ γ᾽ ἐκ τῆς οἰκίαςἔρριψα πρῶτον, ἵνα δασυνθείην ὅληκαὶ μηδὲν εἴην ἔτι γυναικὶ προσφερής.
Πραξαγόραἔχετε δὲ τοὺς πώγωνας, οὓς εἴρητ᾽ ἔχεινπάσαισιν ἡμῖν, ὁπότε συλλεγοίμεθα;
Γυνὴ Α |
70 | νὴ τὴν Ἑκάτην καλόν γ᾽ ἔγωγε τουτονί.
Γυνὴ Βκἄγωγ᾽ Ἐπικράτους οὐκ ὀλίγωι καλλίονα.
Πραξαγόραὑμεῖς δὲ τί φατε;
Γυνὴ Αφασί· κατανεύουσι γάρ.
Πραξαγόρακαὶ μὴν τά γ᾽ ἄλλ᾽ ὑμῖν ὁρῶ πεπραγμένα.Λακωνικὰς γὰρ ἔχετε καὶ βακτηρίας |
75 | καὶ θαἰμάτια τἀνδρεῖα, καθάπερ εἴπομεν,
Γυνὴ Αἔγωγέ τοι τὸ σκύταλον ἐξηνεγκάμηντὸ τοῦ Λαμίου τουτὶ καθεύδοντος λάθραι.
Γυνὴ Βτοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἐκείνων τῶν σκυτάλων ὧν πέρδεται.
Πραξαγόρανὴ τὸν Δία τὸν σωτῆρ᾽ ἐπιτήδειός γ᾽ ἂν ἦν |
80 | τὴν τοῦ πανόπτου διφθέραν ἐνημμένοςεἴπερ τις ἄλλος βουκολεῖν τὸ δήμιον.ἀλλ᾽ ἄγεθ᾽ ὅπως καὶ τἀπὶ τούτοις δράσομεν,ἕως ἔτ᾽ ἐστὶν ἄστρα κατὰ τὸν οὐρανόν·ἑκκλησία δ᾽, εἰς ἣν παρεσκευάσμεθα |
85 | ἡμεῖς βαδίζειν, ἐξ ἕω γενήσεται.
Γυνὴ Ανὴ τὸν δί᾽ ὥστε δεῖ σε καταλαβεῖν ἕδραςὑπὸ τῶι λίθωι τῶν πρυτάνεων καταντικρύ.
Γυνὴ Βταυτί γέ τοι νὴ τ`ν Δί᾽ ἐφερόμην, ἵναπληρουμένης ξαίνοιμι τῆς ἐκκλησίας.
Πραξαγόρα |
90 | πληρουμένης τάλαινα;
Γυνὴ Βνὴ τὴν Ἄρτεμινἔγωγε. τί γὰρ ἂν χεῖρον ἀκροώιμην ἄραξαίνουσα; γυμνὰ δ᾽ ἐστί μου τὰ παιδία.
Πραξαγόραἰδού γέ σε ξαίνουσαν, ἣν τοῦ σώματοςοὐδὲν παραφῆναι τοῖς καθημένοις ἔδει. |
95 | οὐκοῦν καλά γ᾽ ἂν πάθοιμεν, εἰ πλήρης τύχοιὁ δῆμος ὢν κἄπειθ᾽ ὑπερβαίνουσά τιςἀναβαλλομένη δείξειε τὸν Φορμίσιον.ἢν δ᾽ ἐγκαθεζώμεσθα πρότεραι λήσομενξυστειλάμεναι θαἰμάτια· τὸν πώγωνά τε |
100 | ὅταν καθῶμεν ὃν περιδησόμεσθ᾽ ἐκεῖ,τίς οὐκ ἂν ἡμᾶς ἄνδρας ἡγήσαιθ᾽ ὁρῶν;
Γυνὴ ΑἈγύρριος γοῦν τὸν Προνόμου πώγων ἔχωνλέληθε· καίτοι πρότερον ἦν οὗτος γυνή·νυνὶ δ᾽, ὁρᾶις, πράττει τὰ μέγιστ᾽ ἐν τῆι πόλει.
Πραξαγόρα |
105 | τούτου γε τοίνυν τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραντόλμημα τολμῶμεν τοσοῦτον οὕνεκα,ἤν πως παραλαβεῖν τῆς πόλεως τὰ πράγματαδυνώμεθ᾽, ὥστ᾽ ἀγαθόν τι πρᾶξαι τὴν πόλιν·νῦν μὲν γὰρ οὔτε θέομεν οὔτ᾽ ἐλαύνομεν.
Γυνὴ Α |
110 | καὶ πῶς γυναικῶν θηλύφρων ξυνουσίαδημηγορήσει;
Πραξαγόραπολὺ μὲν οὖν ἄριστά που.λέγουσι γὰρ καὶ τῶν νεανίσκων ὅσοιπλεῖστα σποδοῦνται, δεινοτάτους εἶναι λέγειν·ἡμῖν δ᾽ ὑπάρχει τοῦτο κατὰ τύχην τινά.
Γυνὴ Α |
115 | οὐκ οἶδα· δεινὸν δ᾽ ἐστὶν ἡ μὴ ᾽μπειρία.
Πραξαγόραοὐκοῦν ἐπίτηδες ξυνελέγημεν ἐνθάδε,ὅπως προμελετήσωμεν ἁκεῖ δεῖ λέγειν.οὐκ ἂν φθάνοις τὸ γένειον ἂν περιδουμένηἄλλαι θ᾽ ὅσαι λαλεῖν μεμελετήκασί που.
Γυνὴ Α |
120 | τίς δ᾽ ὦ μέλ᾽ ἡμῶν οὐ λαλεῖν ἐπίσταται;
Πραξαγόραἴθι δὴ σὺ περιδοῦ καὶ ταχέως ἀνὴρ γενοῦ·ἐγὼ δὲ θεῖσα τοὺς στεφάνους περιδήσομαικαὐτὴ μεθ᾽ ὑμῶν, ἤν τί μοι δόξηι λέγειν.
Γυνὴ Αδεῦρ᾽ ὦ γλυκυτάτη Πραξαγόρα, σκέψαι τάλαν |
125 | ὡς καὶ καταγέλαστον τὸ πρᾶγμα φαίνεται.
Πραξαγόραπῶς καταγέλαστον;
Γυνὴ Αὥσπερ εἴ τις σηπίαιςπώγωνα περιδήσειεν ἐσταθευμέναις.
Πραξαγόραὁ περιστίαρχος, περιφέρειν χρὴ τὴν γαλῆν.πάριτ᾽ ἐς τὸ πρόσθεν. Ἀρίφραδες παῦσαι λαλῶν. |
130 | κάθιζε παριών. τίς ἀγορεύειν βούλεται;
Γυνὴ Αἐγώ.
Πραξαγόραπερίθου δὴ τὸν στέφανον τύχἀγαθῆι.
Γυνὴ Αἰδού.
Πραξαγόραλέγοις ἄν.
Γυνὴ Αεἶτα πρὶν πιεῖν λέγω;
Πραξαγόραἰδοὺ πιεῖν.
Γυνὴ Ατί γὰρ ὦ μέλ᾽ ἐστεφανωσάμην;
Πραξαγόραἄπιθ᾽ ἐκποδών· τοιαῦτ᾽ ἂν ἡμᾶς ἠργάσω |
135 | κἀκεῖ.
Γυνὴ Ατί δ᾽; οὐ πίνουσι κἀν τἠκκλησίαι;
Πραξαγόραἰδού γε σοὶ πίνουσι.
Γυνὴ Ανὴ τὴν Ἄρτεμινκαὶ ταῦτα γ᾽ εὔζωρον. τὰ γοῦν βουλεύματααὐτῶν ὅσ᾽ ἂν πράξωσιν ἐνθυμουένοιςὥσπερ μεθυόντων ἐστὶ παραπεπληγμένα. |
140 | καὶ νὴ Δία σπένδουσί γ᾽ ἢ τίνος χάριντοσαῦτ᾽ ἂν ηὔχοντ᾽, εἴπερ οἶνος μὴ παρῆν;καὶ λοιδοροῦνταί γ᾽ ὥσπερ ἐμπεπωκότες,καὶ τὸν παροινοῦντ᾽ ἐκφέρουσ᾽ οἱ τοξόται.
Πραξαγόρασὺ μὲν βάδιζε καὶ κάθησ᾽· οὐδὲν γὰρ εἶ.
Γυνὴ Α |
145 | νὴ τὸν Δί᾽ ἦ μοι μὴ γενεῖαν κρεῖττον ἦν·δίψηι γάρ, ὡς ἔοικ᾽, ἀφαυανθήσομαι.
Πραξαγόραἔσθ᾽ ἥτις ἑτέρα βούλεται λέγειν;
Γυνὴ Βἐγώ.
Πραξαγόραἴθι δὴ στεφανοῦ· καὶ γὰρ τὸ χρῆμ᾽ ἐργάζεται.ἄγε νυν ὅπως ἀνδριστὶ καὶ καλῶς ἐρεῖς |
150 | διερεισαμένη τὸ σχῆμα τῆι βακτερίαι.
Γυνὴ Βἐβουλόμην μὲν ἂν ἕτερον τῶν ἠθάδωνλέγειν τὰ βέλτισθ᾽, ἵν᾽ ἐκαθημην ἥσυχος·νῦν δ᾽ οὐκ ἐάσω κατά γε τὴν ἐμὴν μίανἐν τοῖς καπηλείοισι λάκκους ἐμποιεῖν |
155 | ὕδατος. ἐμοὶ μὲν οὐ δοκεῖ μὰ τὼ θεώ.
Πραξαγόραμὰ τὼ θεώ; τάλαινα ποῦ τὸν νοῦν ἔχεις;
Γυνὴ Βτί δ᾽ ἔστιν; οὐ γὰρ δὴ πιεῖν γ᾽ ἤιτησά σε.
Πραξαγόραμὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἀνὴρ ὢν τὼ θεὼ κατώμοσας,καίτοι τά γ᾽ ἄλλ᾽ εἰποῦσα δεξιώτατα.
Γυνὴ Β |
160 | ὢ νὴ τὸν Ἀπόλλω.
Πραξαγόραπαῦε τοίνυν, ὡς ἐγὼἐκκλησιάσουσ᾽ οὐκ ἂν προβαίην τὸν πόδατὸν ἕτερον, εἰ μὴ ταῦτ᾽ ἀκριβωθήσεται.
Γυνὴ Βφέρε τὸν στέφανον· ἐγὼ γὰρ αὖ λέξω πάλιν.οἶμαι γὰρ ἤδη μεμελετηκέναι καλῶς. |
165 | ἐμοὶ γὰρ ὦ γυναῖκες αἱ καθήμεναι -Πραξαγόραγυναῖκας αὖ δύστηνε τοὺς ἄνδρας λέγεις;
Γυνὴ Βδι᾽ Ἐπίγονόν γ᾽ ἐκεῖνον· ἐπιβλέψασα γὰρἐκεῖσε πρὸς γυναῖκας ὠιόμην λέγειν.
Πραξαγόραἄπερρε καὶ σὺ καὶ κάθησ᾽ ἐντευθενί· |
170 | αὐτὴ γὰρ ὑμῶν γ᾽ ἕνεκά μοι λέξειν δοκῶτονδὶ λαβοῦσα. τοῖς θεοῖς μὲν εὔχομαιτυχεῖν κατορθώσασα τὰ βεβουλευμένα.ἐμοὶ δ᾽ ἴσον μὲν τῆσδε τῆς χώρας μέταὅσονπερ ὑμῖν· ἄχθομαι δὲ καὶ φέρω |
175 | τὰ τῆς πόλεως ἅπαντα βαρέως πράγματα.ὁρῶ γὰρ αὐτὴν προστάταισι χρωμένηνἀεὶ πονηροῖς· κἄν τις ἡμέραν μίανχρηστὸς γένηται, δέκα πονηρὸς γίγνεται.ἐπέτρεψας ἑτέρωι· πλείον᾽ ἔτι δράσει κακά. |
180 | χαλεπὸν μὲν οὖν ἄνδρας δυσαρέστους νουθετεῖν,οἳ τοὺς φιλεῖν μὲν βουλομένους δεδοίκατε,τοὺς δ᾽ οὐκ ἐθέλοντας ἀντιβολεῖθ᾽ ἑκάστοτε.ἐκκλησίαισιν ἦν ὅτ᾽ οὐκ ἐχρώμεθαοὐδὲν τὸ παράπαν· ἀλλὰ τόν γ᾽ Ἀγύρριον |
185 | πονηρὸν ἡγούμεσθα· νῦν δὲ χρωμένωνὁ μὲν λαβὼν ἀργύριον ὑπερεπήινεσεν,ὁ δ᾽ οὐ λαβὼν εἶναι θανάτου φήσ᾽ ἀξίουςτοὺς μισθοφορεῖν ζητοῦντας ἐν τἠκκλησίαι.
Γυνὴ Ανὴ τὴν Ἀφροδίτην εὖ γε ταυταγὶ λέγεις.
Πραξαγόρα |
190 | τάλαιν᾽ Ἀφροδίτην ὤμοσας; χαρίεντά γ᾽ ἂνἔδρασας, εἰ τοῦτ᾽ εἶπας ἐν τἠκκλεσίαι.
Γυνὴ Αἀλλ᾽ οὐκ ἂν εἶπον.
Πραξαγόραμηδ᾽ ἐθίζου νῦν λέγειν.τὸ συμμαχικὸν αὖ τοῦθ᾽, ὅτ᾽ ἐσκοπούμεθα,εἰ μὴ γένοιτ᾽, ἀπολεῖν ἔφασκον τὴν πόλιν· |
195 | ὅτε δὴ δ᾽ ἐγένετ᾽, ἤχθοντο, τῶν δὲ ῥητόρωνὁ τοῦτ᾽ ἀναπείσας εὐθὺς ἀποδρὰς ὤιχετο.ναῦς δεῖ καθέλκειν· τῶι πένητι μὲν δοκεῖ,τοῖς πλουσίοις δὲ καὶ γεωργοῖς οὐ δοκεῖ.Κορινθίοις ἄχθεσθε, κἀκεῖνοί γέ σοι· |
200 | νῦν εἰσὶ χρηστοί, καὶ σύ νυν χρηστὸς γενοῦ.Ἀργεῖος ἀμαθής, ἀλλ᾽ Ἱερώνυμος σοφός·σωτηρία παρέκυψεν, ἀλλ᾽ ὡράιζεταιΘρασύβουλος αὐτὸς οὐχὶ παρακαλούμενος.
Γυνὴ Αὡς ξυνετὸς ἁνήρ.
Πραξαγόρανῦν καλῶς ἐπήινεσας. |
205 | ὑμεῖς γάρ ἐστ᾽ ὦ δῆμε τούτων αἴτιοι.τὰ δημόσια γὰρ μισθοφοροῦντες χρήματαἰδίαι σκοπεῖσθ᾽ ἕκαστος ὅ τι τις κερδανεῖ,τὸ δὲ κοινὸν ὥσπερ Αἴσιμος κυλίνδεται.ἢν οὖν ἐμοὶ πίθησθε, σωθήσεσθ᾽ ἔτι. |
210 | ταῖς γὰρ γυναιξὶ φημὶ χρῆναι τὴν πόλινἡμᾶς παραδοῦναι. καὶ γὰρ ἐν ταῖς οἰκίαιςταύταις ἐπιτρόποις καὶ ταμίαισι χρώμεθα.
Γυνὴ Αεὖ γ᾽ εὖ γε νὴ Δί᾽ εὖ γε.
Γυνὴλέγε λέγ᾽ ὦγαθέ.
Πραξαγόραὡς δ᾽ εἰσὶν ἡμῶν τοὺς τρόπους βελτίονες |
215 | ἐγὼ διδάξω. πρῶτα μὲν γὰρ τἄριαβάπτουσι θερμῶι κατὰ τὸν ἀρχαῖον νόμονἁπαξάπασαι, κοὐχὶ μεταπειρωμέναςἴδιοις ἂν αὐτάς. ἡ δ᾽ Ἀθηναίων πόλις,εἰ τοῦτο χρηστῶς εἶχεν, οὐκ ἂν ἐσώιζετο, |
220 | εἰ μή τι καινὸν ἄλλο περιηργάζετο.καθήμεναι φρύγουσιν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ·ἐπὶ τῆς κεφαλῆς φέρουσιν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ·τὰ Θεσμοφόρι᾽ ἄγουσιν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ·πέττουσι τοὺς πλακοῦντας ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ·τοὺς ἄνδρας ἐπιτρίβουσιν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ· |
225 | μοιχοὺς ἔχουσιν ἔνδον ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ·αὑταῖς παροψωνοῦσιν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ·οἶνον φίλουσ᾽ εὔζωρον ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ·βινούμεναι χαίρουσιν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ·ταύταισιν οὖν ὦνδρες παραδόντες τὴν πόλιν |
230 | μὴ περιλαλῶμεν, μηδὲ πυνθανώμεθατί ποτ᾽ ἄρα δρᾶν μέλλουσι, ἀλλ᾽ ἁπλῶι τρόπωιἐῶμεν ἄρχειν, σκεψάμενοι ταυτὶ μόνα,ὡς τοὺς στρατιώτας πρῶτον οὖσαι μητέρεςσώιζειν ἐπιθυμήσουσιν· εἶτα σιτία |
235 | τίς τῆς τεκούσης μᾶλλον ἐπιπέμψειεν ἄν;
|
240 | εὐδαιμονοῦντες τὸν βίον διάξετε.
Γυνὴ Αεὖ γ᾽ ὦ γλυκυτάτη Πραξαγόρα καὶ δεξιῶς.πόθεν ὦ τάλαινα ταῦτ᾽ ἔμαθες οὕτω καλῶς;
Πραξαγόραἐν ταῖς φυγαῖς μετὰ τἀνδρὸς ὤικησ᾽ ἐν πυκνί·
Γυνὴ Α |
245 | οὐκ ἐτὸς ἄρ᾽ ὦ μέλ᾽ ἦσθα δεινὴ καὶ σοφή·καί σε στρατηγεῖν αἱ γυναῖκες αὐτόθεναἱρούμεθ᾽, ἢν ταῦθ᾽ ἁπινοεῖς κατεργάσηι.ἀτὰρ ἢν Κέφαλός σοι λοιδορῆται προσφθαρείς,πῶς ἀντερεῖς πρὸς αὐτὸν ἐν τἠκκλησίαι;
Πραξαγόρα |
250 | φήσω παραφοονεῖν αὐτόν.
Γυνὴ Αἀλλὰ τοῦτό γεἴασι πάντες.
Πραξαγόραἀλλὰ καὶ μελαγχολᾶν.
Γυνὴκαὶ τοῦτ᾽ ἴασιν.
Πραξαγόραἀλλὰ καὶ τὰ τρύβλιακακῶς κεραμεύειν, τὴν δὲ πόλιν εὖ καὶ καλῶς.
Γυνὴ Ατί δ᾽ ἢν Νεοκλείδης ὁ γλάμων σε λοιδορῆι;
Πραξαγόρα |
255 | τούτωι μὲν εἶπον ἐς κυνὸς πυγὴν ὁρᾶν.
Γυνὴ Ατί δ᾽ ἢν ὑποκρούωσίν σε;
Πραξαγόραπροσκινήσομαιἅτ᾽ οὐκ ἄπειρος οὖσα πολλῶν κρουμάτων.
Γυνὴ Αἐκεῖνο μόνον ἄσκεπτον, ἤν σ᾽ οἱ τοξόταιἕκλωσιν, ὅ τι δράσεις ποτ᾽.
Πραξαγόραἐξαγκωνιῶ |
260 | ὡδί· μέση γὰρ οὐδέποτε ληφθήσομαι.
Γυνὴ Βἡμεῖς δέ γ᾽, ἢν αἴρωσ᾽, ἐᾶν κελεύσομεν.
Γυνὴ Αταυτὶ μὲν ἡμῖν ἐντεθύμηται καλῶςἐκεῖνο δ᾽ οὐ πεφροντίκαμεν, ὅτωι τρόπωιτὰς χεῖρας αἴρειν μνημονεύσομεν τότε. |
265 | εἰθισμέναι γάρ ἐσμεν αἴρειν τὼ σκέλει.
Πραξαγόραχαλεπὸν τὸ πρᾶγμ᾽· ὅμως δὲ χειροτονητέονἐξωμισάσαις τὸν ἕτερον βραχίονα.ἄγε νυν ἀναστέλλεσθ᾽ ἄνω τὰ χιτώνια·ὑποδεῖσθε δ᾽ ὡς τάχιστα τὰς Λακωνικάς, |
270 | ὥσπερ τὸν ἄνδρ᾽ ἐθεᾶσθ᾽, ὅτ᾽ εἰς ἐκκλησίανμέλλοι βαδίζειν ἢ θύραζ᾽ ἑκάστοτε.ἔπειτ᾽ ἐπειδὰν ταῦτα πάντ᾽ ἔχηι καλῶς,περιδεῖσθε τοὺς πώγωνας. ἡνίκ᾽ ἂν δέ γετούτους ἀκριβώσητε περιηρμοσμέναι, |
275 | καὶ θαἰμάτια τἀνδρεῖά γ᾽ ἅπερ ἐκκλέψατεἐπαναβάλεσθε, κἆιτα ταῖς βακτηρίαιςἐπερειδόμεναι βαδίζετ᾽ ἄιδουσαι μέλοςπρεσβυτικόν τι, τὸν τρόπον μιμούμεναιτὸν τῶν ἀγροίκων.
Γυνὴ Βεὖ λέγεις· ἡμεῖς δέ γε |
280 | προΐωμεν αὐτῶν. καὶ γὰρ ἑτέρας οἴομαιἐκ τῶν ἀγρῶν ἐς τὴν πύκν᾽ ἥξειν ἄντικρυςγυναῖκας.
Πραξαγόραἀλλὰ σπεύσαθ᾽ ὡς εἴωθ᾽ ἐκεῖτοῖς μὴ παροῦσιν ὀρθρίοις ἐς τὴν πύκναὑπαποτρέχειν ἔχουσι μηδὲ πάτταλον. |