|
|
-
- Κ ω μ ω ι δ ί α ι
Textus:
Comicorum Atticorum Fragmenta
vol. II, p. 236 - 250
ed. Theodor Kock, Leipzig 1884
- ________________________________________________
- Ἀ θ ά μ α ς
- fr. 1
- εἶτ᾽ οὐ γυναικός ἐστιν εὐνοικώτερον
γαμετῆς ἑταίρα; πολύ γε καὶ μάλ᾽ εἰκότως.
ἡ μὲν νόμωι γὰρ καταφρονοῦσ᾽ ἔνδον μένει,
ἡ δ᾽ οἶδεν ὅτι τοῖς τρόποις ὠνητέος
- 5
- ἄνθρωπός ἐστιν ἢ πρὸς ἄλλον ἀπιτέον
Ἀ κ κ ώ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Ἀ λ ε ί π τ ρ ι α
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Ἀ λ κ μ α ί ω ν
- fr. 2
- περιθέτην
Ἀ μ π ε λ ο υ ρ γ ό ς
- fr. 3
- οὐκ ἔστιν οὐδὲν ἀτυχίας ἀνθρωπίνης
παραμύθιον γλυκύτερον ἐν βίωι τέχνης·
ἐπὶ τοῦ μαθήματος γὰρ ἑστηκὼς ὁ νοῦς
αὑτὸν λέληθε παραπλέων τὰς συμφοράς
- fr. 4
- ἐν οἷς ἂν ἀτυχήσηι τις ἄνθρωπος τόποις,
ἥκιστα τούτοις πλησιάζων ἥδεται
- fr. 5
- μικρόν τι κέρμα
Ἀ μ φ ι κ ρ ά τ η ς
- fr. 6
- Α. τὸ δ᾽ ἀγαθὸν ὅ τι ποτ᾽ ἐστίν, οὗ σὺ τυγχάνειν
μέλλεις διὰ ταύτην, ἧττον οἶδα τοῦτ᾽ ἐγώ,
ὦ δέσποτ᾽, ἢ τὸ Πλάτωνος ἀγαθόν. Β. πρόσεχε δή
Β α λ α ν ε ῖ ο ν
- fr. 7
- ἀνεβόησ᾽ ὕδωρ ἐνεγκεῖν θερμόν, ἄλλος μετάκερας
Γ υ ν α ι κ ο κ ρ α τ ί α
- fr. 8
- πίνε, παῖζε· θνητὸς ὁ βίος, ὀλίγος οὑπὶ γῆι χρόνος·
ἀθάνατος ὁ θάνατός ἐστιν, ἂν ἅπαξ τις ἀποθάνηι
Γ υ ν α ι κ ο μ α ν ί α
- fr. 9
- Α.
ἤδη ποτ᾽ ἤκουσας βίον
ἀληλεμένον; Β. ναί. Α. τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἐστὶν σαφῶς·
ἄμητες, οἶνος ἡδύς, ὠιά, σησαμαῖ,
μύρον, στέφανος, αὐλητρίς. Β. ὦ Διοσκόρω,
ὀνόματα τῶν δώδεκα θεῶν διελήλυθας
- fr. 10
- Εὐρύβατε κνισολοιχέ, <μὰ Δί᾽> οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως
οὐκ ὀλβιογάστωρ εἶ σύ
- fr. 11
- εὐκυβεῖν
Δ α κ τ ύ λ ι ο ς
- fr. 12
- κατ᾽ ἀγρόν
Δ ε ξ ι δ η μ ί δ η ς
- fr. 13
- ὦ Πλάτων,
ὡς οὐδὲν οἶσθα πλὴν σκυθρωπάζειν μόνον,
ὥσπερ κοχλίας σεμνῶς ἐπηρκὼς τὰς ὀφρῦς
Δ ι θ ύ ρ α μ β ο ς
- fr. 14
- Α.
ἐγὼ δὲ τὸν γίγγραν γε τὸν σοφώτατον.
Β. τίς δ᾽ ἔσθ᾽ ὁ γίγγρας; Α. καινὸν ἐξεύρημά τι
ἡμέτερον, ὃ θεάτρωι μὲν οὐδεπώποτε
ἔδειξ᾽, Ἀθήνησιν δὲ κατακεχρημένον
ἐν συμποσίοις ἤδη ᾽στί. Β. διὰ τί δ᾽ οὐκ ἄγεις
εἰς τὸν ὄχλον αὐτό; Α. διότι φυλὴν περιμένω
σφόδρα φιλονικοῦσαν λαχεῖν τιν᾽. οἶδα γὰρ
ὅτι πάντα πράγματ᾽ ἀνατριαινώσει κρότοις
- fr. 15
- τί φήις; σὺ ταυτὶ προσδοκᾶις πείσειν ἐμέ,
ὡς ἔστ᾽ ἐραστὴς ὅστις ὡραῖον φιλῶν
τρόπων ἐραστής ἐστι, τὴν ὄψιν παρεὶς
σώφρων τ᾽ ἀληθῶς; οὔτε τοῦτο πείθομαι
- 5
- οὔθ᾽ ὡς πένης ἄνθρωπος ἐνοχλῶν πολλάκις
τοῖς εὐποροῦσιν οὐ λαβεῖν τι βούλεται
Ἑ π τ ὰ ἐ π ὶ Θ ή β α ς
- fr. 16
- γλαῦκοι δ᾽ ὅλοι, ῥαχιστὰ κρανίων μέρη
εὔσαρκα
Ἔ ρ ι θ ο ι
- fr. 17
- εἶτ᾽ οὐχὶ χρυσοῦν ἐστι πρᾶγμ᾽ ἐρημία;
ὁ πατήρ γε τοῦ ζῆν ἐστιν ἀνθρώποις ἀγρός,
πενίαν τε συγκρύπτειν ἐπίσταται μόνος,
ἄστυ δὲ θέατρον {ἐστιν} ἀτυχίας σαφοῦς γέμον
- fr. 18
- ὁ παῖς σοβεῖτω τοῖς ποτηρίοις συχνούς
- fr. 19
- νεανισκεύεται
Ἰ ά λ ε μ ο ς
- fr. 20
- ἐν ταῖς θριδακίναις ταῖς κάκιστ᾽ ἀπολουμέναις,
ἃς εἰ φάγοι τις ἐντὸς ἑξήκοντ᾽ ἐτῶν,
ὁπότε γυναικὸς λαμβάνοι κοινωνίαν,
στρέφοιθ᾽ ὅλην τὴν νύκτ᾽ ἂν οὐδὲ ἓν πλέον
ὧν βούλεται δρῶν, ἀντὶ τῆς ὑπουργίας
τῆι χειρὶ τρίβων τὴν ἀναγκαίαν τύχην
- fr. 21
- ὅστις δὲ θνητὸς γενόμενος μὴ τῶι βίωι
ζητεῖ τι τερπνὸν προσφέρειν, τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἐᾶι
μάταιός ἐστιν ἔν γ᾽ ἐμοὶ καὶ τοῖς σοφοῖς
κριταῖς ἅπασιν ἐκ θεῶν τε δυστυχής
- fr. 22
- ὅστισ κορακῖνον ἐσθίει θαλάττιον
γλαύκου παρόντος, οὗτος οὐκ ἔχει φρένας
Κ α λ λ ι σ τ ώ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Κ ο ν ι α τ ή ς
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Κ ο υ ρ ί ς
- fr. 23
- . . . . . τυφλὸς ὁ Πλοῦτος εἶναί μοι δοκεῖ,
ὅστις γε παρὰ ταύτην μὲν οὐκ εἰσέρχεται,
παρὰ δὲ Σινώπηι καὶ Λύκαι καὶ Ναννίωι
ἑτέραις τε τοιούταισι παγίσι τοῦ βίου
ἔνδον κάθητ᾽ ἀπόπληκτος οὐδ᾽ ἐξέρχεται
- fr. 24
- Φρύνης
Κ υ β ε υ τ α ί
- fr. 25
- σκιραφευτήν
Λ ε υ κ α δ ί α
- fr. 26
- ὅστις ἀγοράζων ὄψον ‒ ∪ ‒ ∪ ‒
ἐξὸν ἀπολαύειν ἰχθύων ἀληθινῶν,
ῥαφανῖδας ἐπιθυμεῖ τρίασθαι, μαίνεται
Ὀ δ υ σ σ ε ύ ς
- fr. 27
- Α. ἐρίοισι τοὺς τοίχους κύκλωι Μιλησίοις,
ἔπειτ᾽ ἀλείφειν τῶι Μεγαλλείωι μύρωι,
καὶ τὴν βασιλικὴν θυμιᾶτε μίνδακα.
Β. ἀκήκοας σύ, δέσποτ᾽, ἤδη πώποτε
- 5
- τὸ θυμίαμα τοῦτο;
Ὀ π ώ ρ α
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Ο ὐ ρ α ν ό ς
- fr. 28
- . . . . . . . . εἰς τὴν ἑσπέραν
ξορταζόμενα πᾶσιν ἀγαθοῖς
Π ά ν
- fr. 29
- ἀτελὲς δὲ δεῖπνον οὐ ποιεῖ παροινίαν
Π λ ά ν ο ς
- fr. 30
- πρὸς τοὺς στρατηγοὺς ῥᾶιόν ἐστι μυρίαις
μοίραις προσελθόντ᾽ ἀξιωθῆναι λόγου,
λαβεῖν τ᾽ ἀπόκρισιν ὧν ἂν ἐπερωτᾶι τις, ἢ
πρὸς τοὺς καταράτους ἰχθυοπώλας ἐν ἀγορᾶι·
- 5
- οὓς ἂν ἐρωτήσηι τις ἀναλαβών τι τῶν
παρακειμένων, ἔκυψεν ὥσπερ Τήλεφος
πρῶτον σιωπῆι (καὶ δικαίως τοῦτό γε·
ἅπαντες ἀνδροφόνοι γάρ εἰσιν ἑνὶ λόγωι)
ὡσεὶ +προσέχων δ᾽+ οὐδὲν οὐδ᾽ ἀκηκοὼς
- 10
- ἔκρουσε πουλύπουν τιν<ὰ κοὐ> λαλῶν ὅλα
τὰ ῥήματ᾽, ἀλλὰ συλλαβὴν ἀφελών, «᾽ττάρων
βολῶν γένοιτ᾽ ἄν·» «ἡ δὲ κέστρα;» «᾽κτὼ βολῶν.»
τοιαῦτ᾽ ἀκοῦσαι δεῖ τὸν ὀψωνοῦντά τι
- fr. 31
- ∪ ‒ παραδεδειπνημένος, παῖδες, πάλαι
Σ α π φ ώ
- fr. 32
- διενεχθῆναι
Φ ι λ ά δ ε λ φ ο ι
- fr. 33
- κατὰ πόλλ᾽ ἐπαινῶ μᾶλλον ἡμῶν τὸν βίον
τὸν τῶν φιλιποτῶν ἤπερ ὑμῶν τῶν μόνον
ἐν τῶι μετώπωι νοῦν ἔχειν εἰωθότων.
ἡ μὲν γὰρ ἐπὶ τοῦ συντετάχθαι διὰ τέλους
- 5
- φρόνησις οὖσα διὰ τὸ λεπτῶς καὶ πυγνῶς
πάντ᾽ ἐξετάζειν δέδιεν ἐπὶ τὰ πράγματα
ὁρμᾶν προχείρως, ἡ δὲ διὰ τὸ μὴ σαφῶς
τί ποτ᾽ ἀφ᾽ ἑκάστου πράγματος συμβήσεται
διαλελογίσθαι δρᾶι τι καὶ νεανινὸν
- 10
- καὶ θερμόν
- fr. 34
- Ἄπολλον, ὡς δυσάρεστόν ἐστ᾽ ἀνιώμενος
ἄνθρωπος ἐφ᾽ ἅπασίν τε δυσχερῶς ἔχει
Φ ι λ έ τ α ι ρ ο ς
- fr. 35
- ἔχειν καθαρείως ἐγχελύδιόν τι καὶ
γλαυκινιδίου κεφάλαια καὶ λαβρακίου
τεμάχια
Ἀ π ο σ π ά σ μ α τ α
ἀ δ ή λ ω ν κ ω μ ω ι δ ι ῶ ν
- fr. 36
- Α. ποδαπὺς σύ; φράσον Β. Ἀκάνθιος. Α. εἶτα πρὸς θεῶν
οἴνου πολίτης ὢν κρατίστου στρυφνὸς εἶ
καὶ τοὔνομ᾽ αὐτὸ τῆς πατρίδος ἐν τοῖς τρόποις
ἔχεις, τὰ δ᾽ ἤθη τῶν πολιτῶν οὐκ ἔχεις;
- fr. 37
- οὐκ ἔστιν, ὡς ἔοικε, φάρμακον μέθης
οὐδὲν τοιοῦτον ὡς τὸ προσπεσεῖν ἄφνω
λ´ύπην τιν᾽. οὕτως ἐξελαύνει γὰρ σφόδρα
+λῆρον ὥστε τὰς ῥαφάνους οὕτω δοκεῖν
- fr. 38
- ὁ συκάμινος συκάμιν᾽, ὁρᾶις, φέρει,
ὁ πρῖνος ἀκύλους, ὁ κόμαρος μιμαίκυλα
- fr. 39
- ἀσυμβόλου δείπνου γὰρ ὅστις ὑστερεῖ,
τοῦτον ταχέως νόμιζε κἄν τάξιν λιπεῖν
- fr. 40
- ἐν Θουρίοις τοὔλαιον, ἐν Γέλαι φακοί,
Ἰκάριος οἶνος, ἰσχάδες Κιμώλιαι
- fr. 41
- ἐνῆν ἄρ᾽, ὡς ἔοικε, κἀν οἴνωι λόγος·
ἔνιοι δ᾽ ὕδωρ πίνοντές εἰς᾽ ἀβέλτεροι
- fr. 42
- ὅστις γὰρ ὀμνύοντι μηδέν πείθεται,
αὐτὸς ἐπιορκεῖν ῥαιδίως ἐπίσταται
- fr. 43
- πίνουσ᾽ ἑκάστης ἡμέρας δι᾽ ἡμέρας
- fr. 44
- οὐκ ἔστι κρεῖττον τοῦ σιωπᾶν οὐδὲ ἕν
- fr. 46
- οὐχ ὑποστρώσεις ποτὲ
τρίκλινον
- fr. 47
- περὶ τῆς μείζονος Ἄρκτου
- fr. 48
- ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων . . . Ὀπώραν . . . ἠγριώθη
- fr. 49
- διαπαρθένια
- fr. 50
- παρακόμους
|
|