Reynke de Vos

Dat erste boek

_________________________________________________________________

Wo Ysegryme syne vorvoete vnde

syneme wyue ere achtervoete worden affghestroyffet,

dar Reynke scho aff krech, vnde wo Brunen

eyn stucke van syneme velle wart ghesneden,

Reynken to eyneme rentzele.

Dat XXXII. capittel.

REynke, de valsche pelegrym,

Vorwerff, dat her Ysegrym

Van beyden vorvoeten ton knyen to

Heft vorloren syne scho.

2665

Des ghelyck syn wyff, vrow Ghyremod,

Worden er achtersten voete blod,

Dat fel al myt den klawen af.

Desse scho men vort Reynken gaf.

Sus worden den beyden ghestroyfet de been.

2670

Ne werlde worden armer wychte gheseen

Alze Brun, Ysegrym vnde syn wyf.

Se hadden vyl na ghelaten er lyf;

Wente Brunen was ok de reyse nicht gud:

He vorloß eyn stucke van syner hud.

2675

Sus brachte echt Reynke desse III to plas.

He ghynck, dar de wulfynne was,

Vnde sprack: «seed doch hir, min leue moye,

Ik mod nu dregen yuwe schoye.

Gy hebben vaken vnde mannich werf

2680

Grote moye ghehath vmme myn vorderf;

Dat is my alto malen seer leyt.

Men so alze yuwe sake nu steyt,

Dar hebbe ik vele vmme ghedan.

Van gantzeme herten ik yw des gan,

2685

Wente gy synt van mynen leuesten magen,

Dar vmme wyl ik yuwe schoye dragen.

Vordene ik aflaet, weynych efte vele,

Dar van kryge gy alzus yuwe dele,

Wente ik mod wanderen ouer de see.»

2690

Vrouwe Ghyremod lach in groteme wee,

So dat se nauwe konde spreken.

Doch sprak se: «ach Reynke, god möte vns wreken,

Dat sus vort geyt yuwe wylle.»

Isegrym lach vnde swech pur stylle,

2695

He hadde de seuen vraude nicht al,

Brun, syn gheselle, ok alzo wal:

Se weren ghebunden vnde vorwunt.

Reynke bespottede se, dar he stunt.

Hadde Hyntze dar ghewest, de wylde kater,

2700

Reynke hadde em ok ghewermet dat water.