Josephus Octavianus Nobilis de Sabellis
1742 - 1807
|
Vir nemoris
Liber I
|
|
___________________________________________________
|
||
Hoc sanctae hospitium fidei, hoc est pacis asylum. | ||
675 | Hic socialis amor, dulci hic concordia nexucorda simul uincit, quam non urbana dolosisblandimenta modis turpant quaesitaque uerbamendaci liniunt fuco mentemque animumquelingua tegit simulatque cauo male consona cordi. | |
680 | Omnibus est frontis color unus et una uoluntasexplicat ingenuo mentem sermone uicissim,subdola quin repat fraus aut uis improba uilesexigat illecebras, quin et status opprimat imparcommunem hic terram pes liber ubique peragrat, | [113 r] |
685 | qua sitis acris opum nec saxum limitis imber.nec fixit fines atque propria iura locauit,propria iura soli, nimium contraria iurinaturae et primi letalia semina belli,quo seruile iugum, quo fonte cruenta tyrannis | |
690 | inque alios homines hominum metuenda potestasprodita. Iura soli quibus, heu, sub imagine pacis,Libertatis honos et uitae iura dicata!Dulces o nimium siluae! Sed quid mihi amaridulcia permiscet? Qua taetro cura ueneno | [21] |
695 | anxia perfundit uenas sucoque cicuta?Integra uos equidem condit dulcedo: sed igniscarpit edax ultorque animum miserandaque sempermembra quatit rabidumque haeret sub pectore uulnus.O Patria! O ciues! O dulcia nomina et ingens | |
700 | Libertatis honos! O spes fidissima Cyrni,et decus et columen! Sine te quid denique restat?Quid iuuat aerumnas ipsamque illudere uitamabdere seque sibi per opaca silentia siluae?Fallimur incassum. Patriae quis fallet amorem? | |
705 | Tu, tu, dulcis amor, renouas in corde doloremluctumque instillas. Per te nemus, horror et umbra,mons, antrum flumenque et uallis et aura susurrans
―――――― 112v, 674 sante err. V // 113r, 684 per agrat err. V // 685 imber T: index T2 T3 V // 686 atque T3: et T V // 690 iuque err. V // 693 amari T3: amori T V // 706 instillas correxi: adstillas T V. | [113 v] |