B  I  B  L  I  O  T  H  E  C  A    A  U  G  U  S  T  A  N  A
           
  Henricus de Bractonia
ca. 1210 - 1268 		     
   



D e   l e g i b u s   e t
c o n s u e t u d i n i b u s   A n g l i a e

L i b e r   V I I
D e   a s s i s a   n o v æ   d i s s e i s i n æ

_______________________________________________


De violenta disseisina, id est de simplici violentia et sine armis.

Si fiat disseisina pluribus in re communi.

De eo qui est in possessione nomine alieno et cui non competit assisa.

Contra quem competit assisa, et quibus modis quis incidat in assisam.

Contra quem non competit assisa.

Cui fieri debeat querela.

Quando fieri debeat querela.

Audita querela rex mittat breve suum vicecomiti.

Forma brevis de nova disseisina.
De officio vicecomitis cum acceperit breve.

Si disseisitor cum attachiatus fuerit debeat habere rationabilem summonitionem.

Si nullus venerit.

De interrogationibus faciendis cum partes comparuerint in iudicio.

De forma sacramenti in assisa novæ disseisinæ.

De pœna disseisitoris multiplici.

Qualiter iustitiarii inquirere debeant de damnis.

Exceptio contra breve sive contra iurisdictionem.

Quod error multiplex est.

De errore circa personam sive circa corpus sive circa officium.
De errore circa nomen et dignitatem.

De errore circa ipsam rem.
De errore circa causam.
De errore circa locum.

Exceptio si breve fuerit deperditum.

Exceptio contra personam querentis et imprimis de statu.

De quibusdam casibus specialibus.

Si quis queratur se iniuste esse disseisitum.

Qui exceptionem villenagii opposuerit statim habeat probationem.

De exceptione ratione adiuncti ut si libera nupserit villano.

Exceptio quæ competit contra querentem ex persona tenentis.
Quis dici debeat principalis disseisitor, quis secundarius.

Si quis recenter ingreditur post disseisinam.

Exceptio contra assisam, si iniuste et sine iudicio.

Item contra hoc quod dicit disseisivit.

Item de hoc quod dicit de libero tenemento, exceptio contra.

De divisione tenementorum.

Item commune tenementum.

De piscaria.

Alia divisio tenementorum.

Quod patientia per longum tempus habita trahitur ad consensum.

Datur exceptio tenenti si erratum fuerit in nomine villæ.

Item cadit assisa in perambulationem.

Item cadit assisa omnino propter incertitudinem iuratorum.

Item datur exceptio tenenti ex termino, quia dicitur post talem terminum.
De iis quæ impediunt restitutionem ad tempus vel imperpetuum.

Si incidit in assisam causa successionis.

Si donatio cadat in assisam.
Si conventio vel pactum cadat in assisam, vel modus donationis.

Quæ impediant restitutionem.

Quando convictio locum habere debeat et quando non.

Si ille qui tenuerit per legem Angliæ dicat se esse disseisitum.

Ubi assisa vertitur in iuratam propter transgressionem.

Item cadit in assisam bastardia.

Breve.

Si firmarius infra terminum suum eiectus fuerit de firma sua.
Breve ad recuperandum firmam.

De communa pasturæ.

Qualiter amittitur communa pasturæ cum semel fuerit adquisita.

De impetratione brevis de communa pasturæ cum quis fuerit disseisitus.

De officio vicecomitis.
Forma brevis de communa pasturæ.

De exceptionibus contra assisam.

Contra exceptionem replicatio.

De constitutione de Mertona per Willelmum de Ralegha tunc iustitiarium.

De admensuratione pasturæ.

Breve quare quis superoneravit vicecomiti exequendum.
De officio vicecomitis in brevi de admensuratione.

Breve coram iustitiariis de eodem.

De placito quo iure.
Breve quo iure quis exigit communam.

De nocumentis iniuriosis de servitutibus.

De nocumentis iniuriosis et pertinentiis pertinentiarum.
Breve de huiusmodi.

Forma brevis de iustitiando aliquem quod permittat alium habere viam.

Item de piscaria.
Si coram iustitiariis tunc sic.

Si mercatum aliquod levatum sit ad nocumentum vicini mercati.
Breve.

Breve de huiusmodi.

Alia forma brevis de eodem.