Carmen venaticum

(Cynegeticon liber)

___________________________________________________________

[De equis]

Restat equos finire notis, quos arma Dianae

admittant: non omne meas genus audet in artis.

est vitium ex animo, sunt quos imbellia fallant

500 

corpora, praeveniens quondam est incommoda virtus.

consule, Penei qualis perfunditur amne

Thessalus aut patriae quem conspexere Mycenae

glaucum: nempe ingens, nempe ardua fundet in auras

crura. quis Eleas potior lustravit harenas?

505 

ne tamen hoc attingat opus: iactantior illi

virtus quam silvas durumque lacessere martem.

nec saevos miratur equos terrena Syene

scilicet, et Parthis inter sua mollia rura

mansit honor; veniat Caudini saxa Taburni

510 

Garganumve trucem aut Ligurinas desuper Alpes;

ante opus excussis cadet unguibus. et tamen illi

est animus fingetque meas se iussus in artes:

sed iuxta vitium posuit deus. at tibi contra

Callaecis lustratur <e>quis scruposa Pyr<ene>,

515 

non tamen Hispano martem temptare m<inistro>

ausim: <in> muricibus vix ora tenacia ferr<o>

concedunt. at tota levi Nasam<onia virga>

fingit equos: ipsis Numidae solver<e capistris>

audax et patiens operum g<enus. Ille vigebit>

520 

centum actus spatiis atque eluctabitur iram.

nec magni cultus: sterilis quodcumque remisit

terra sui tenuesque satis producere rivi.

sic et Strymonio facilis tutela Bisaltae:

possent Aetnaeas utinam se ferre per arces,

525 

qui ludus Siculis. quid tum, si turpia colla

aut tenuis dorso curvatur spina? per illos

cantatus Graiis Acragas victaeque fragosum

Nebroden liquere ferae: (o quantus in armis

ille meis quoius dociles pecuaria fetus

530 

sufficient) quis Chaonios contendere contra

ausit, vix merita quos signat Achaia palma?

spadices vix Pellaei valuere Cerauni;

at tibi devotae magnum pecuaria Cyrrhae,

Phoebe, decus meruere, levis seu iungere currus

535 

usus, seu nostras agere in sacraria tensas.

venanti melius pugnat color: optima nigr<a>

<cru>ra illi badiosque leg<a>nt et a * * *

<et quo>rum fessas imitantur terga favillas.

<o quan>tum Italiae (sic di voluere) parentes

540 

<praestant> et terras omni praecepimus usu

<nostraque quam pernix> collustrat prata <iuventus>!